هشتگ های داغ:
کفش ورزشی مناسب، مهمترین ابزار ورزش محسوب می شود . انتخاب کفش مناسب ورزش در سلامت عضلات و اسکلت بدن شما در حین ورزش موثر می‌باشد و می‌تواند جلوی بروز بسیاری حوادث، جراحات و دردها را بگیرد.
علاوه بر ويژگی‌های متداول در کفش‌های مناسب که افراد عادی می‌پوشند، کفش‌های ورزشی باید ويژگی‌ها ی دیگری نیز داشته باشند .
1. انعطاف پذيری برای تمامی حرکات پا
2. ثبات يا استحکام برای حمايت و حفاظت از چرخش‌های ناگهانی
3. لايه گذاری مناسب برای جذب ضربه و راحتی کل پا
۱. قسمت جلوی کفش در ناحيه پنجه که فضای کافی را برای حرکت انگشتان پا فراهم کند . مطمئن شويد كه در پنجه پا سه تا ۱۲ميليمترازانگشت شصت پا فضای خالی وجود دارد.
۲ ـ محافظ مچ پا که از اين ناحيه محافظت می‌کند.
۳ ـ زبانه کفش نرم و بلند که از فشار بند جلوگيری کند.
۴ ـ تخت بيرونی يا خارجی کفش که امکان حرکت رو به جلو، کشش و جذب ضربه را داشته باشد.
۵ ـ همچنين کف داخلی کفش بايد نرم و دارای قوس مناسب برای پا باشد.
۶ ـ محافظ پاشنه پا که بايد پاشنه را محکم و ثابت نگه دارد.
دوندگان نباید از کفش های پیاده روی استفاده کنند زیرا اکثر این کفش ها سفت و سخت و غیر قابل انعطاف هستند در حالی که یک دونده به کفشی منعطف و نه چندان سفت نیاز دارد.
همچنین بسیاری از کفش های پیاده روی حتی برای پیاده روی های منظم و جدی به منظور تناسب اندام نیز مناسب نیستند و این افراد بهتر است از کفش های دویدن که نیاز آن ها را برطرف می کند استفاده کنند.
کفش های دویدن چند منظوره هستند و طراحان، پیوسته در حال کار روی جدیدترین متدهای روز برای طراحی این نوع کفش ها هستند تا آن ها را با توجه به نیاز کاربران مختلف با درجه انعطاف پذیری، ارتفاع پاشنه، ثبات و زیرسازی های متفاوت به بازار عرضه کنند.
کفش های پیاده روی اغلب از تکنولوژی عقب مانده و در طراحی آن ها راحتی افراد به کارایی بیشتر پیاده روی ترجیح داده می شود با این وجود این کفش ها برای پیاده روی های کوتاه مدت و تفریحی با سرعت کم مناسب هستند اما دونده های حرفه ای به کفش هایی منعطف تر و سبک تر نیاز دارند.
کفش ترینینگ از انواع کفش های ورزشی است که با فراهم کردن حداکثر راحتی و ثبات برای ورزشکاران، به منظورانجام طیف وسیعی از حرکات ورزشی از جمله پریدن و تغییر جهت های سریع حین نرمش مناسب می باشد.
از آن جا که در تمرینات شدید ورزشی نیاز به حرکات پا درجهات مختلف وجود دارد بنابراین هنگام طراحی کفش های ترینینگ تمرکز اصلی روی دو طرف کفش می باشد تا حرکات افقی و عرضی به راحتی انجام شود.
از این کفش ها معمولا برای انجام تمرینات شدید در کلاس های ورزشی، اردوگاه های فضای باز ورزشکاران، هنگام بلند کردن وزنه، انجام تمرینات قدرت و چالاکی، ایروبیک و غیره می توان استفاده کرد و به طور کلی می توان گفت برای بسیاری از حرکات ورزشی به جز راه رفتن و دویدن مناسب می باشند.
استفاده از کفش نامناسب برای فعالیت های ورزشی ممکن است باعث ایجاد ناراحتی های مختلف مانند تاول زدن و درد پا درافرد شود .
کفش نامناسب باعث کاهش کارایی و اثربخشی تمرینات ورزشی می شود. به عنوان مثال استفاده از کفش های دویدن هنگام انجام تمرینات پلیومتریک از چرخش سریع روی پاشنه جلوگیری می کند و انعطاف پذیری کفش های ترینینگ برای انجام تمرینات را نخواهد داشت.
آسیب های جدی نیز از دیگر عوارض استفاده از کفش نامناسب می باشد، به عنوان مثال انجام حرکات افقی و عرضی با کفش های دویدن به علت پاشنه این کفش ها، خطر پیچ خوردن مچ پا را افزایش می دهد و دویدن با کفش های ترینینگ نیز باعث افزایش خطر بروز پلانتار فاسیا می شود.
